Er bestaan goede voorbeelden van zowel korte, intensieve, afgebakende manieren van werken als van langdurige, volgende, open einde benaderingen. Een voorbeeld van het eerste is het T-team (thuislozenteam) dat in de jaren negentig actief was in de grote steden. Zij werkten met een caseload van twee jongeren, voor een periode van twee weken. Het belangrijkste doel was om het natuurlijke sociale netwerk rond een jongere te herstellen. Bijvoorbeeld contact opnemen met een oude leraar, een oom, een vriend die uit het oog verloren was enzovoort. Ze werkten vindplaatsgericht, vaak ook in de avonduren. Een voorbeel van de andere benadering is de presentiebenadering van Andries Baart.